Help us make the FRA website better for you!

Take part in a one-to-one session and help us improve the FRA website. It will take about 30 minutes of your time.

YES, I AM INTERESTED NO, I AM NOT INTERESTED

Poland / Supreme Court / BSA I-4110-1/20

N/A
Deciding body type
National Court/Tribunal
Deciding body
Supreme Court
Type
Decision
Decision date
23/01/2020

Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea

Title VI: Justice

Article 47 - Right to an effective remedy and to a fair trial

VIEW FULL CASE
  • Poland / Supreme Court / BSA I-4110-1/20
    Key facts of the case:
    After the Court of Justice of the European Union published its judgment of 19 November 2019 in cases C-585/18, C-624/18 and C-625/18 concerning questions referred for a preliminary ruling by the Chamber of Labour Law and Social Security of the Supreme Court, and after the legal interpretation provided by the Court of Justice of the European Union, binding to all courts and public authorities in Poland, was applied in case III PO 7/18 closed with the judgment of the Supreme Court of 5 December 2019, certain common courts referred further legal questions to the Supreme Court concerning the test necessary to establish whether a case has been heard by an independent court, as well as the effect of the determination that a court which adjudicates a case does not meet the criteria of independence, impartiality and being established by law within the meaning of European Union law. In order to guarantee the uniformity of the case-law of common courts and the Supreme Court’s own case-law which impacts the case-law of common courts, the First President of the Supreme Court has petitioned the formation of the combined Civil Chamber, Criminal Chamber, and Labour Law and Social Security Chamber Court to resolve this legal question.
     
    Key legal question raised by the Court:
    The Supreme Court had to consider whether the participation in a formation of a common court, a military court or the Supreme Court, of a person appointed to the office of a judge by the President of the Republic of Poland on application of the National Council for the Judiciary formed in accordance with the current wording of the Act on the National Council for the Judiciary, cause a breach of Article 45(1) of the Polish Constitution, Article 6(1) of the European Convention of Human Rights or Article 47 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union and Article 19(1) of the Treaty on European Union, with the effect that, depending on the type of the case under examination: a) in criminal proceedings – such person is not authorised to adjudicate or the court formation is unduly appointed; b) in civil proceedings – the court formation with the participation of a person so appointed is unlawful.
     
    Outcome of the case:
    The Supreme Court has resolved that a court formation is unduly appointed (in criminal proceedings) or a court formation is unlawful (in civil proceedings) where the court formation includes a person appointed to the office of a judge of the Supreme Court on application of the National Council for the Judiciary formed in accordance with the current wording of the Act on the National Council for the Judiciary – provided that the defective appointment causes, under specific circumstances, a breach of the standards of independence within the meaning of Article 45(1) of the Polish Constitution, Article 47 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union and Article 6(1) of the European Convention of Human Rights. Moreover, the Supreme Court has resolved that the provided interpretation shall not apply to judgments given by courts before the decision date and judgments to be given in proceedings pending at this date. However, it shall apply to judgments issued with the participation of judges of the Disciplinary Chamber of the Supreme Court irrespective of the date of such judgments.
     
     
  • Paragraphs referring to EU Charter

    It should be stressed that, according to Article 91(3) of the Constitution of the Republic of Poland, if an agreement, ratified by the Republic of Poland, establishing an international organisation so provides, the laws established by it shall be applied directly and have precedence in the event of a conflict of laws. That concerns in particular the Charter of Fundamental Rights. Consequently, in the event of a conflict of laws with norms arising from such legal act, Polish courts are required to disregard such laws in adjudicating. In this context, it is important to quote once again in extenso the principle reiterated on many occasions in the case-law of the Court of Justice of the European Union (formerly the European Court of Justice): “any provision of a national legal system and any legislative, administrative or judicial practice which might impair

    the effectiveness of Community law by withholding from the national court having jurisdiction to apply such law the power to do everything necessary at the moment of its application to set aside national legislative provisions which might prevent Community rules from having full force and effect are incompatible with those requirements which are the very essence of community law.” That is because a “national court which is called upon, within the limits of its jurisdiction, to apply provisions of Community law is under a duty to give full effect to those provisions, if necessary refusing of its own motion to apply any conflicting provision of national legislation, even if adopted subsequently” (judgment of 9 March 1977, C-106/77). Therefore, a law or decision of any national body cannot prevent Polish courts from applying European Union law, prohibit an interpretation of Polish law in line with European Union law, or especially impose any restrictions or sanctions on judges who, exercising their judicial power and acting as a court, respect the obligations arising from the European Union membership of the Republic of Poland. If, however, the Constitution of Poland, in particular Article 179 which provides that judges shall be appointed by the President of the Republic of Poland on application of the National Council for the Judiciary, are found to prevent review of the independence and impartiality of a court adjudicating in a given case, then the Polish Constitution would be in fundamental conflict with Article 47 of the Charter. In the territory of the European Union, independence and impartiality of courts must be real; and their independence and impartiality cannot be uncontestably decreed by the mere fact of being appointed to the office of a judge by the President of the Republic of Poland.

  • Paragraphs referring to EU Charter (original language)

    Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP, jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami. Dotyczy to w szczególności Karty Praw Podstawowych. W przypadku więc kolizji regulacji ustawowych z normami wynikającymi z tego aktu prawnego, sąd polski zobowiązany jest pominąć taką regulację ustawową przy wydawaniu orzeczenia. Należy w tym kontekście in extenso przytoczyć raz jeszcze zasadę wielokrotnie powtarzaną w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (dawniej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości), zgodnie z którą „nie do pogodzenia z wymogami wynikającymi z samej natury prawa wspólnotowego byłyby przepisy krajowe, jak również praktyka legislacyjna, administracyjna lub sądowa, które prowadziłyby do zmniejszenia skuteczności prawa wspólnotowego, pozbawiając sąd krajowy orzekający w sprawie i stosujący prawo wspólnotowe możliwości uczynienia wszystkiego, co konieczne, aby uchylić stosowanie prawa krajowego stojącego na przeszkodzie (nawet tymczasowo) pełnej skuteczności norm wspólnotowych”. Jest tak ponieważ „sąd krajowy, który stosuje prawo wspólnotowe, ma obowiązek zapewnić pełną jego skuteczność, a gdy jest to konieczne odmówić stosowania przepisów niezgodnych z prawem wspólnotowym nawet wówczas, gdy zostały przyjęte później, niż akt prawa wspólnotowego” (wyrok z dnia 9 marca 1977 r., C-106/77). Ustawa albo rozstrzygnięcie jakiegokolwiek krajowego organu nie może więc wyłączyć stosowania przez sąd polski prawa Unii Europejskiej, zakazywać wykładni polskiego prawa w zgodzie z prawem Unii Europejskiej ani tym bardziej wprowadzać jakichkolwiek restrykcji lub sankcji wobec sędziów, którzy w ramach swojej kompetencji jurysdykcyjnej, działając jako sąd, respektują obowiązki wynikające z przynależności Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. Gdyby jednak miało się okazać, że przepisy polskiej Konstytucji, a w szczególności art. 179, stanowiący, iż sędziowie są powoływani przez Prezydenta RP na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, miałyby wykluczać możliwość badania, czy orzekający w danej sprawie sąd jest niezawisły i bezstronny, to wówczas dochodziłoby do fundamentalnej kolizji polskich przepisów konstytucyjnych z art. 47 KPP. Na obszarze Unii Europejskiej niezawisłość i bezstronność sądów musi mieć wymiar realny, a przymiotów tych nie można w sposób niepodważalny zadekretować przez sam fakt otrzymania nominacji na urząd sędziego z rąk Prezydenta RP.